นายขนมต้ม นักมวยชาวกรุงศรีอยุธยา ผู้โด่งดังในแผ่นดินอังวะ
นายขนมต้ม (พ.ศ. 2293 - ?) เป็นนักมวยคาดเชือกชาวกรุงศรีอยุธยา เกิดที่ตำบลบ้านกุ่ม อำเภอบางบาล จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นบุตรนายเกิด และนางอี่ มีพี่สาวชื่อนางเอื้อย ทั้งพ่อแม่และพี่ถูกพม่าฆ่าตายหมด และต้องไปอยู่วัดตั้งแต่เล็ก นายขนมต้มถูกพม่ากวาดต้อนไปเชลยในระหว่างเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2
ต่อมาพระเจ้าอังวะได้จัดให้มีงานสมโภชมหาเจดีชะเวดากองขึ้นและได้จัดให้มีการแข่งขันชกมวยขึ้นด้วย พระองค์ต้องการทอดพระเนตรนักมวยที่มีฝีมือดี ๆ ขุนนางพม่ากราบทูลว่า ชาวไทยมีฝีมือมวยไทยดีเกือบทุกคน พระเจ้าอังวะจึงตรัสสั่งให้จัดนักมวยมาชกในงาน ให้มีมวยไทยที่มีฝีมือดีคนหนึ่ง ชื่อ “นายขนมต้ม”
นายขนมต้ม เป็นชาวบ้านที่มีฝีมือในเชิงมวยไทยดีคนหนึ่งตั้งแต่ก่อนที่จะเสียกรุง ขุนนางพม่าได้นำตัวนายขนมต้ม เข้าถวายพระเจ้าอังวะ พระเจ้าอังวะจึงโปรดให้จัดนักมวยพม่าเข้ามาเปรียบมวยด้วย นายขนมต้ม เมื่อได้คู่ชกพระองค์ก็โปรดให้ชกกันหน้าพระที่นั่ง
ในพงศาวดารกล่าวว่า
เมื่อพระเจ้ามังระโปรดให้ปฏิสังขรณ์และก่อเสริมพระเจดีย์ชเวดากองในเมืองย่างกุ้งเป็นการใหญ่นั้น ครั้นงานสำเร็จลงในปี พ.ศ. 2317 พอถึงวันฤกษ์งามยามดี คือวันที่ 17 มีนาคม จึงโปรดให้ทำพิธียกฉัตรใหญ่ขึ้นไว้บนยอดเป็นปฐมฤกษ์ แล้วได้ทรงเปิดงานมหกรรมฉลองอย่างมโหฬาร ขุนนางพม่ากราบทูลว่า "นักมวยไทยมีฝีมือดียิ่งนัก" พระเจ้ามังระจึงตรัสสั่งให้เอาตัวนายขนมต้ม นักมวยดีมีฝีมือตั้งแต่ครั้งกรุงเก่ามาถวาย พระเจ้ามังระได้ให้จัดมวยพม่าเข้ามาเปรียบกับนายขนมต้ม โดยจัดให้ชกต่อหน้าพระที่นั่ง ปรากฏว่านายขนมต้มชกพม่าไม่ทันถึงยกก็แพ้ถึงเก้าคนสิบคนก็สู้ไม่ได้ พระเจ้ามังระทอดพระเนตรยกพระหัตถ์ตบพระอุระตรัสสรรเสริญนายขนมต้มว่า “คนไทยนี้มีพิษสงรอบตัว แม้มือเปล่ายังเอาชนะคนได้ถึงเก้าคนสิบคน นี่หากว่ามีเจ้านายดี มีความสามัคคีกัน ไม่ขัดขากันเอง และไม่เห็นแก่ความสุขส่วนตัว และโคตรตระกูลแล้ว ไฉนเลยกรุงศรีอยุธยาจะเสียทีแก่ข้าศึก ดั่งที่เห็นอยู่ทุกวันนี้”
เรื่องราวของนายขนมต้มประวัติศาสตร์ของพม่าก็ยังปรากฏอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้ และจากการสืบค้นคว้าของกรมศิลปากร พบว่า วันที่นายขนมต้มชกกับพม่าที่หน้าพระที่นั่งในประเทศพม่านั้นคือวันที่ 17 มีนาคม พุทธศักราช 2313 ดังนั้นนักมวยไทยจึงถือเอาวันที่ 17 มีนาคม ของทุกปีเป็น “วันมวยไทย”
ชาวพระนครศรีอยุธยาได้พร้อมใจกันสร้าง "อนุสาวรีย์นายขนมต้ม" ไว้ที่บริเวณสนามกีฬากลางจังหวัด พระนครศรีอยุธยา
นายขนมต้ม (พ.ศ. 2293 - ?) เป็นนักมวยคาดเชือกชาวกรุงศรีอยุธยา เกิดที่ตำบลบ้านกุ่ม อำเภอบางบาล จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นบุตรนายเกิด และนางอี่ มีพี่สาวชื่อนางเอื้อย ทั้งพ่อแม่และพี่ถูกพม่าฆ่าตายหมด และต้องไปอยู่วัดตั้งแต่เล็ก นายขนมต้มถูกพม่ากวาดต้อนไปเชลยในระหว่างเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2
ต่อมาพระเจ้าอังวะได้จัดให้มีงานสมโภชมหาเจดีชะเวดากองขึ้นและได้จัดให้มีการแข่งขันชกมวยขึ้นด้วย พระองค์ต้องการทอดพระเนตรนักมวยที่มีฝีมือดี ๆ ขุนนางพม่ากราบทูลว่า ชาวไทยมีฝีมือมวยไทยดีเกือบทุกคน พระเจ้าอังวะจึงตรัสสั่งให้จัดนักมวยมาชกในงาน ให้มีมวยไทยที่มีฝีมือดีคนหนึ่ง ชื่อ “นายขนมต้ม”
นายขนมต้ม เป็นชาวบ้านที่มีฝีมือในเชิงมวยไทยดีคนหนึ่งตั้งแต่ก่อนที่จะเสียกรุง ขุนนางพม่าได้นำตัวนายขนมต้ม เข้าถวายพระเจ้าอังวะ พระเจ้าอังวะจึงโปรดให้จัดนักมวยพม่าเข้ามาเปรียบมวยด้วย นายขนมต้ม เมื่อได้คู่ชกพระองค์ก็โปรดให้ชกกันหน้าพระที่นั่ง
ในพงศาวดารกล่าวว่า
เมื่อพระเจ้ามังระโปรดให้ปฏิสังขรณ์และก่อเสริมพระเจดีย์ชเวดากองในเมืองย่างกุ้งเป็นการใหญ่นั้น ครั้นงานสำเร็จลงในปี พ.ศ. 2317 พอถึงวันฤกษ์งามยามดี คือวันที่ 17 มีนาคม จึงโปรดให้ทำพิธียกฉัตรใหญ่ขึ้นไว้บนยอดเป็นปฐมฤกษ์ แล้วได้ทรงเปิดงานมหกรรมฉลองอย่างมโหฬาร ขุนนางพม่ากราบทูลว่า "นักมวยไทยมีฝีมือดียิ่งนัก" พระเจ้ามังระจึงตรัสสั่งให้เอาตัวนายขนมต้ม นักมวยดีมีฝีมือตั้งแต่ครั้งกรุงเก่ามาถวาย พระเจ้ามังระได้ให้จัดมวยพม่าเข้ามาเปรียบกับนายขนมต้ม โดยจัดให้ชกต่อหน้าพระที่นั่ง ปรากฏว่านายขนมต้มชกพม่าไม่ทันถึงยกก็แพ้ถึงเก้าคนสิบคนก็สู้ไม่ได้ พระเจ้ามังระทอดพระเนตรยกพระหัตถ์ตบพระอุระตรัสสรรเสริญนายขนมต้มว่า “คนไทยนี้มีพิษสงรอบตัว แม้มือเปล่ายังเอาชนะคนได้ถึงเก้าคนสิบคน นี่หากว่ามีเจ้านายดี มีความสามัคคีกัน ไม่ขัดขากันเอง และไม่เห็นแก่ความสุขส่วนตัว และโคตรตระกูลแล้ว ไฉนเลยกรุงศรีอยุธยาจะเสียทีแก่ข้าศึก ดั่งที่เห็นอยู่ทุกวันนี้”
เรื่องราวของนายขนมต้มประวัติศาสตร์ของพม่าก็ยังปรากฏอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้ และจากการสืบค้นคว้าของกรมศิลปากร พบว่า วันที่นายขนมต้มชกกับพม่าที่หน้าพระที่นั่งในประเทศพม่านั้นคือวันที่ 17 มีนาคม พุทธศักราช 2313 ดังนั้นนักมวยไทยจึงถือเอาวันที่ 17 มีนาคม ของทุกปีเป็น “วันมวยไทย”
ชาวพระนครศรีอยุธยาได้พร้อมใจกันสร้าง "อนุสาวรีย์นายขนมต้ม" ไว้ที่บริเวณสนามกีฬากลางจังหวัด พระนครศรีอยุธยา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น